Uit internationaal onderzoek blijkt dat de ouderbetrokkenheid bij leerlingen uit minder kansrijke omgevingen lager is (Castro et al., 2015), terwijl juist deze leerlingen gebaat zijn bij een hoge mate van ouderbetrokkenheid (Domina, 2005). Een lagere ouderbetrokkenheid is het grootste deel van de tijd niet het gevolg van onwil aan de kant van de ouders, maar eerder van onmacht en onzekerheid. Sommige ouders weten niet hoe ze betrokken kunnen zijn bij de schoolloopbaan van hun kind of geloven niet dat ze in staat zijn een belangrijke rol te vervullen.

Het goede nieuws is dat het overgrote deel van de Nederlandse ouders en verzorgers aangeeft de opleiding van hun kind belangrijk te vinden. Tijd dus om te kijken naar hoe alle ouders, ongeacht afkomst en achtergrond, op hun eigen manier en in hun eigen taal kunnen bijdragen. Leren voor de Toekomst faciliteert daarom ook Ouderpartnerschap als dienst om de kansenongelijkheid te bestrijden en als een brugfunctie de afstand tussen enerzijds scholen en anderzijds ouders die achterblijven te kunnen verkleinen. Dit kunnen wij middels de diverse achtergronden binnen onze organisatie facilitereren en effectief communiceren met de gezinnen doordat wij vaak de taal machtig zijn van betreffende ouders.